miércoles, 15 de mayo de 2013

¡MENUDA SORPRESA!

Hace muy poco que escribí en el blog, pero es que hoy me ha pasado una cosa ''super guay''.

Cuando he terminado el cole por la mañana y he  ido a casa, mis padres me han dicho que me pinche la insulina porque tenia que comer y después tendria una sorpresa. Primero me han dicho que serian abrazos, después que tenia alcachofas para comer (que me encantan), después que la sorpresa eran besitos y finalmenteme me han dado la revista PRONTO y que la abriera por la pág. 80. Ahí estaba la sorpresa, salia una foto mia y mi blog y como un resumen de mi diabetes.
 Primero , no me lo creia, y lo he leido 2 veces. Me he preguntado como habia llegado eso a la revista y resulta que mi madre envió un escrito a la revista para dar a conocer mi blog... ¡y no lo sabia nadie de la família, solo mi madre!


Aquí esta el escrito que sale en la revista que según mi madre no es exatamente igual pero está resumido, y una foto mia celebrando que he salido en una revista!!!




Cuando ha pasado un rato, me he puesto a llorar de emoción. Mis padres me
preguntaban que me pasaba, si me habia gustado o no, y yo no contestaba porque no queria contestar. Cuando se me ha pasado y me he calmado, he abrazado a mis padres y me lo han explicado todo.


En seguida, he avisado a toda mi familia y se lo he contado todo. También he avisado a mi maestra Asun, porque también se preocupa por mi diabetes.

Si teneis la revista PRONTO, salgo en el Nº 2141 de fecha 18-5-2013, pág 80.

Mañana llevaré la revista al cole para enseñarselo a mis amigos de clase y a mi maestra.
Espero que este dia vuelva a ocurrir con una cosa diferente para explicar.

¡¡¡¡¡¡¡ADIOS Y HASTA PRONTO!!!!!!!!

71 comentarios:

  1. Enhorabuena, te lo mereces, un beso

    ResponderEliminar
  2. Guapetaaa!!! Quina sorpresa més xula, no??? Natres també tenim la revista!! Ens ha fet molta il·lusió :)
    Molts besitos carinyettt

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gràcies tata, no esperava que em contestessis! Aixi t'ha agradat? M'en alegro molt!!!
      ADEU!!! :)(:

      Eliminar
  3. Que emoción!!! Enhorabuena !!!

    ResponderEliminar
  4. enhorabuena guapetona

    ResponderEliminar
  5. Noooe!♥, moltíssimes felicitats guapissima! Que t'ho mereixes i moltmoltmoltmoltmolt(:, es la d'avui, no? JAAJAJAJAJAJ ja la compraré, guuapa!♥.
    I feliciitaaats!

    Besiitos, ja ens veurem!:D

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. enhorabuena
      te lo mereces

      Eliminar
    2. Gracies Ainoa no m'ho esperava que tu entresis al blog!!!!!! Si que es la de esta setmana! :):):):):):)
      !!!♥♥♥!!!
      ADEU I JA ENS VEUREM!!!

      Eliminar
  6. ¡¡Muchas enhorabuenas Noe!! He caído en el blog un poco de casualidad, y he leído un par de post. Me parece estupendo lo que haces, y que encima escribas tan bien (me ha sorprendido bastante eso). Ánimo, y sigue adelante, que merece la pena. Un beso.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Jonatan,
      sobre eso de escribir, a veces mi madre me ayuda porque se lo que quiero explicar pero no se como y mi madre me lo resume.
      ¡GRACIAS POR ENTRAR AL BLOG!

      Eliminar
  7. Hola Noemi, felicidades por tu blog! Me parece muy bonito lo que haces! Mi hijs tb es diabetica y desde aqui te mandamos un abrazo!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Sriana,
      gracias por la felicitacion, me puedes decir ¿cuantos años tiene tu hija?¿A donde vives?
      ADIOS Y UN ABRAZO PARA TU HIJA Y PARA TI!!!

      Eliminar
    2. Hola guapa! Escrivi mal mi nombre es ariana! Mi hija se llama maya y tiene 2 anos y medio y ya hace un ano q la diagnosticaron! Gracias por tu blog me ayuda a entender mejor lo q le pasa a maya! Un abrazo grande! Somos de madrid!

      Eliminar
  8. Noemi muchas felicidades, te lo mereces !!!!

    ResponderEliminar
  9. Enhorabona noemi .Grasies per contar les teues esperiencies eres de gran ajuda

    ResponderEliminar
  10. Muchas felicidades preciosisima! De parte de una mami que tiene una niña con diabetes como tú. Un beso muy grande.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Anónimo!
      Una preguntilla de nada, ¿Cuántos años tiene tu hija?
      Os devuelvo el beso MUAKKK!

      Eliminar
  11. Però quina il·lusió Noee!! m'he emocionat i tot al veure-ho i llegir el que has escrit! ja m'enseyaràs la revista:), qins papis que tens:)!!! un beset molt fort guapetaaaaaaaaaa,ànims i a seguir endavant!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Ester,
      Jo també em vaig emocionar al veure'm a la revista PRONTO. Avui he portat la revista a el cole i quan ho he llegit davant de tots, tots m'han aplaudit.
      Adeu i gràcies!

      Eliminar
  12. Cuanto me alegro amiga que te gustara el reportaje de la revista Pronto,que como te comenté ,ahí vi yo tu enlace y decidi escribirte.

    Tu mamá estará muy contenta , bueno, tus padres de que te hayas puesto tan emocionada .Ya sales hasta en las revistas ¡¡¡
    Bueno...si tienes algún contacto mas en algunaparte de avisarás...
    De aquí al cine .¡¡¡

    Sigue con esos animos y no cambies nunca y quiere mucho a tus papás que són los que se merecen todo en esta vida , no vas a encontrar a nadie mejor que ellos.

    Si...todas esas cosas las tenemos en nuestras colecciones...tenemos un cuarto dedicado a las colecciones al que llamamos El Museo.

    No sé si tienes Facebook o tus padres , conozco una buena amiga que tiene diabetes también y quizás pueda daros consejos aunque ya sé que sabras todo sobre la diabetes, pero bueno, esta chica es muy muy maja .

    Mi Facebook es : Joaquin Pierra Orozco

    Besos.¡

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Joaki,
      no, no tengo Facebook, mi madre si ya se lo diré y te escribirá. Esa amiga tuya, ¿como se llama y cuantos años tiene? Gracias por escribir de nuevo Joaki
      ¡¡¡ADIOS AMIGO!!!

      Eliminar
    2. Se llama Silvia y tiene unos 20 y algo, no se bien ahora ...

      Eliminar
  13. moltes felicitats per la iniciativa! segur que ajudarás a molts nens/es que els hi passa el mateix que a tu.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Gloria,
      gràcies per escriure'm, no t'esperava! Espero que em continuis escrivint!!!
      ADEU :)

      Eliminar
    2. i tant que si, ademés una amiga meva de Corbera que és diabètica desde que va neixer, casibe, li vaig parlar de tu i em pensó que també t'ha escrit..es diu Rosa

      Eliminar
    3. Gloria
      la Rosa si que em va escriure i espero que tinqui una altra contesta d'ella.

      Eliminar
  14. Hola Noemí, soy la madre de una niña llamada Lucía que debutó el año pasado con 11 años. Fue una gran sorpresa pero lo vamos superando día a día.Es muy interesante saber que hay más niñas que afrontan esta situación con optimismo y que hay más gente de la que pensamos.Si quieres compartir experiencias con nosotros, no dudes en decírnoslo.

    Un beso para ti y toda tu familia.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Hola Maria!
      gracias por escribirme, te queria preguntar si tu hija Lucia ¿Entendió que era la diabetes? ¿Lucia a ido de campamentos para diabéticos? A ver si alguna vez me escribe ella.
      ¡Adios!

      Eliminar
    2. Fue muy duro en ese momento pero gracias a nuestra educadora en diabetes y dos compañeros de clase que eran diabéticos la vamos entendiendo. Sí comentarte que nos hemos apuntado a una asociación hace muy poco y gracias a ellos nos hemos dado cuenta que hay más gente diabética de lo que pensamos y que no estamos solos, vamos a reuniones en la que vosotros estais con más niños como vosotros y los padres nos reunimos para hablar de como afrontar esta situacion. Te animo a que si tenéis oportunidad de apuntaros no lo dudéis. Lucía no ha ido a ningún campamento de diabéticos pero sí ha ido hace poco a uno de su clase, y lo ha superado. Ahora te escribo yo porque Lucía está con sus amigos jugando pero si estás interesada en hablar con Lucía tiene gmail. Hasta pronto!

      Eliminar
    3. Hola de nuevo Maria,
      yo tambien estoy en una sociacion desde hace bastante tiempo. Hacen un encuentro al año y despues algunas reuniones como tu dices.Yo me lo paso bomba con otros niños y niñas diabeticos.¡Espero que a Lucia le pase lo mismo!
      El año pasado nos dieron caramelos e hice amigos.
      Me gustaria tener contacto con Lucia, si ella tambien quiere, mi gmail es 'noemibp44@gmail.com''.

      ¡ADIOS!

      Eliminar
  15. Moltes felicitats Noemí!!!

    ResponderEliminar
  16. Hola NOemi mi nombre es Giselle y soy de Gran Canaria, yo debuté con 8 años y fue una sorpresa para toda la familia, ya que no teniamos antecedentes familiares. Ahora con doce años todavía me cuesta mucho aunque llevo un tiempo que lo estoy controlando mejor. Mi madre fue la que leyó el artículo y mi tía la que me animo a escribirte porque ellas dicen que necesito toda la ayuda que todos puedan darme y que hablar contigo me será muy positivo. Me encanta tu blog y me gustaría mantenerme en contacto contigo mi facebook es Giselle Walo Amador. Un beso enorme para ti y los tuyos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Hola Giselle!
      Gracias por escribirme. Yo como tu, soy la única de la familia con diabetes. Yo ya llevo seis años con diabetes y lo llevo regular sobretodo las pinchadas de insulina y tambien oir comentarios que no me gustan de mis amigos. Espero que seas valiente, yo lo intento, pero el blog y los comentarios de la gente me ayudan a serlo mas aún. También me gustaria tener contacto contigo, pero hay un problema, que no tengo FACEBOOK. ¿Tu tienes gmail? Porque nos enviariamos mensajes incluso nos podriamos ver por la camara del ordenador.
      ¡Bueno ya me diras algo!
      ADI0S

      Eliminar
  17. Hola, pues la verdad, te doy la enorabuena porque acabo de leer tu articulo en la revista y yo que soy diabética desde los 14 años y ahora tengo 30 me hace ilusión ver que hay gente con tantas ganas!!! Te seguiré leyendo!! saludosssss!!!

    ResponderEliminar
  18. Hola Anónimo,
    Gracias por escribirme y por gustarte mi blog. ¿Me podrías explicar algo de cuando te dijeron que eras diabetica o si tienes amigos diabeticos? Ya debes de estar acostumbrada sobre la diabetes.
    ADIOS Y HASTA PRONTO

    ResponderEliminar
  19. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  20. Noe t'ho mereixes mol mol mol i mol !!!!! Moltíssimes felicitats wapa !!!!! <3

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Paula
      No calie k al cole m'ho diguessis perque ja ho miraria i tindria la sorpresa.
      Gràcies per escriure'm.
      ADEU WAPA!!!

      Eliminar
  21. Hola Noemí, vaja sorpresa sortir a les revistes!!! Segur que , això et servirà per conèixer a més nens amb la teva malaltia, podreu compartir experiències i poc a poc et sentiràs més acompanyada. Segueix així d'emprenedora!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Núria
      la Laura m'ha dit que tu m'havies escrit. Gràcies per tornar-me a escriure'm. Per mi tambe va ser una sorpresa molt gran i m'ha escrit 46 persones entre tothom en aquesta entrada i m'han visitat moltissimes mes persones encara que no hagin escrit cap comentari.
      Estic super contenta perque així mes gent em coneixerà.
      ADEU NÚRIA

      Eliminar
  22. Hola Noemí!!!!! te vi por primera vez hoy en la revista pronto(no la suelo comprar casi nunca fue casualidad), nada más que leí el artículo me metí en tu blog, es la primera vez que escribo pero no me pude resistir a enviarte este comentario para darte muchos ánimos. Quiero felicitarte por ello me parece una pasada lo que haces!!!!!!. Yo también soy diabética tengo 34 años y debuté cuando contaba con un año de edad. Se que no es fácil la enfermedad y que debemos ser muy responsables con las comidas, la insulina ........ y sobre todo privarnos de las chuches!!!!!!!y ya sabes todas esas cosas que veo que tu ya sabes muy bien!!!!! porque eres toda una experta con lo peque que eres!!!!!!. La suerte que tenemos es que podemos llevar una vida totalmente normal aunque repito que debemos ser muy responsables y cuidarnos mucho para evitar complicaciones. Durante estos 30 años que yo llevo de enfermedad ha habido muchos avances y ha mejorado mucho todo lo referente a la diabetes, la insulina, los productos sin azúcar........... Espero que cuando tu tengas mi edad hayan inventado algo (que ya están en ello!!!!!) y no tengamos que pincharnos nunca más que es lo más aburrido!!!!!!!.
    Noe no quiero ser más pesada, sólo darte muchos ánimos y muchos besos y decirte que me encanta lo que haces. Dices en tu pueblo no hay más niños diabéticos pero te manejas muy bien por internet lo que te permitirá estar en contacto con todos los niños diabéticos que quieras e intercambiar opiniones.
    Mucho ánimo y muchos besos desde Asturias
    Marta
    P:D: me haría mucha ilusión que me contestaras y mantener contacto contigo
    Marta desde Asturias ,

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Marta,
      eso de las chuches tienes toda la razon pero mis amigos se van a comprar las chuches y yo me quedo sin chuche y eso me da una rabia que no veas. Pero cuando me acuerdo me llevo chicles sin azúcar en el bolsillo. Yo creo que en unos años habrán encontrado algo para curar la enfermedad que tenemos. ¡Pero mientras no llegue tendremos que soportarla!:(
      Una cosa que ahora me hace muchissssima ilusion es ir de colonias para diabeticos, porque no he ído nunca. ¿Tu has ido? Estoy esperando a que me digan si estoy dentro de las colonias o no. Por un lado me da miedo pero por el otro yo estoy dispuesta a ir.
      PUEDES ESCRIBIRME LAS VECES QUE QUIERAS porque a mi me gusta recibir comentarios o preguntas.
      He estado mirando fotos de Asturias y la verdad es que me encanta el paraiso de donde vives.
      ADIOS Y HASTA PRONTO MARTA

      Eliminar
  23. Espero que estés bien amiga .Hace mucho que no escribes...pero bueno, antes son los estudios y me supongo que estos dias andarás con examenes y todo el lio ¿no ?

    Bueno...pues un beso grande desde Barcelona .y un saludo a tus papás.

    Y animo¡¡¡

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Joaki,
      tienes razon, estoy con todo el lio de estudiar y bla bla bla. Ademas que estoy pensando que ESCRIBIR en la nueva entrada.
      ADIOS JOAKI

      Eliminar
  24. Hola noemí! Pues yo tambien visite tu blog por casualidad y vi la direccion de tu blog en el apartado vivencias de PRONTO. Yo no soy diabetica pero mi mejor amiga si y recuerdo que nunca iva a mi clase cuando teniamos tu edad... Te apoyo mucho,un besito desde Canarias :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Paola
      No eres la primera que me escribes de Canarias, ¡y me gusta mucho que me escriban de tan lejos! No te entiendo cuando dices de tu amiga que nunca iba a tu clase. A tu amiga, ¿Nunca le pasó nada, como desmayarse o esas cosas?
      Gracias por escribirme y hasta pronto.
      ADIOS

      Eliminar
    2. Hola de nuevo noemi,no se,creo que se desmayó y tuvo el azucar a los 800 o algo asi,fue una sorpresa para ella porque tenia como tu edad.Claro,no iva a clase porque estaba en el hospital,pero luego vino e hizo vida normal.Le encantan las chuches! Menos mal que inventan sin azucar,jajajajaja. Ademas si yo fuera diabetica me seria dificil pincharme tantas veces al dia!! Un besito cielo. PD: ambas tenemos casi 14 años.

      Eliminar
    3. Hola Paola,
      ¡A mi tambien me encantan las chuches! Hasta ahora yo no me he desmayado. ¿Tu sabes que se noto antes de desmayarse y despues?
      Yo tengo miedo de desmayarme, nunca he tenido la sensación de desmayarme, pero si que me he encontrado mal y después de mirarme el azúcar estaba baja. ¿Le puedes decir algo a tu amiga sobre mi blog? Sobre lo de las pinchadas no tendrias mas remedio de pincharte pero ya te acostumbrarias al cabo de el tiempo.
      ADIOS

      Eliminar
    4. Hola noemi,bueno,a mi me ha dicho mi profesor de biología que los diabeticos si se desmayan les suelen poner agua con azucar en la lengua! Jajajaja. Mi amiga pilar se pincha cuando va a medirse el azucar en el dedo.y lo tiene lleno de pinchacitos. A veces la tiene a 120,60... Y tu que numeros sueles tener? Tus amigos te dicen algo de la diabetes en tu clase? Esperamos tu proxima entrada,pero si no puedes publicar nada estudia que hay que estudiar!! Jajaja. Un beso:)

      Eliminar
    5. Hola Paola,
      Perdon por escribir tan tarde, pero no se que me pasa que algunas veces no me salen las cosas que me poneis y las veo mas tarde.
      Yo nunca habia oido esto de poner azúcar en la lengua. Yo cuando me voy a ver el azúcar no siempre me miro donde hay mas pinchazos y mi madre me regaña porque tengo el dedo pequeño que se me nota mucho, pero es el que me va mejor. Ahora estoy un poco alta, ¡no se de que sera, jejeje! Mis amigos solo me dicen algo cuando estoy comiendo, porque como antes que ellos, hasta mi maestra me dice que tiene envidia de que coma antes, jejejeje. Bueno si no pasa nada el lunes hare una entrada.
      ADIOSSS

      Eliminar
  25. Hola Noemi he visto este blog gracias a una amiga llamada Paola que como veras ya te a escrito.Yo tenia 5 años cuando me ocurrio esto,era un dia normal y derrepente me empese a sentir mal y todo eso y a bomitar y a respirar mal y mis padres me llevaron al centro de salud que esta al lado de mi casa y me vio un medico y les dijo a mis padres que era un virus de estomago pero despues de un buen rato mis padres me llevaron otra vez porque estaba peor y estaba otro medico y le dijo a mis padre que si yo era diabetica y mis padres le dino que no y enseguida me hicieron la prueba con el aparato con el que nosotros nos hacemos la prueba antes de comer y la tenia a 800 y enseguida me llevaron al materno.Por casi no me desmallo,Yo ahora mismo tengo 13 años y llevo con la diabetes 8 años.Yo nunca he usado el glucagon gracias a dios.Espero que algun dia exista una solucion para poder curar la enfermedad que tenemos muchos niños/as de todo el mundo.
    Un beso y un abrazo desde Canarias.
    Pilar

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Pilar,
      termino de contestar a tu amiga, y le he dicho que te hablara de mi blog pero ¡SORPRESA! me has escrito.
      ¿Tu sabias que era la diabetes? Yo el glucagon no lo he hecho servir nunca.Tengo uno el el cole y otro en
      casa.
      ADIOS

      Eliminar
  26. Yo antes de tener esta enfermedad no sabia que era pero desde que la tengo claro que si.Yo tampoco he usado el glucagon y nunca me he desmayado.
    Un beso :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Pilar,
      que suerte que hasta ahora no nos hayamos desmayado. Espero que no nos desmayemos.
      ¿Tu has ido alguna vez de campamentos?
      ¡ADIOS PILAR!

      Eliminar
    2. Hola Noemi .Te respondo a tu pregunta si que me e ido de campamento von los escout y con mi familia y tu ?

      Eliminar
    3. Hola Pilar,
      A mi esta semana me dirán si voy de colonias. Tengo muchas ganas porque sera la primera vez, y también un poquito de miedo porque no conoceré a nadie y no se como irá todo.¿Me podrias explicar como fué tu primer día en el campamento? Yo iré sola mi família no vendrá, ¡será la primera vez que nos separemos des de que tengo diabetes, jejeje!
      ADIOS PILAR

      Eliminar
  27. hola noe,soy paula de tenerife.
    Me gusta mucho tu blog.
    Es bueno hablar con otra gente como nosotras

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Paula,
      Tienes razón a mi me va muy bién haber hecho el blog.
      El lunes haré una nueva entrada, ¡espero que te guste, jejejeje!
      ADIOS

      Eliminar
  28. Grax noe,por contestarme.
    desde que he visto tu nombre en la pantalla he dicho:me HA CONTESTADO¡¡¡¡


    GRACIAS Y POR CIERTO YO TAMBIEN VOY A UN CAMPAMENTO DE DIABETICOS¡¡¡¡ A LAS PALMAS DE GRAN CANARIA



    BUENO xxxx :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Paula,
      Jejeje ¿Que te esperabas que no te contestaria? pues no. Yo voy de colonias cerca de Barcelona. Pero todavia me lo tienen que confirmar, y estoy muy nerviosa. A y por cierto he hecho una nueva entrada.
      ♥ADIOS♥

      Eliminar


  29. joaki00718 de junio de 2013 09:42

    Pues por lo que veo no pudiste actualizar el dia 10...
    Espero que estés bien y que los exámenes hayan ido estupendamente .

    Creo que eres una muy buena estudiante .¿Verdad?.

    Bueno, ya me contarás como ha ido todo.

    Un beso y un saludo especial a tus papás-

    Y animo¡¡¡

    ResponderEliminar